| |
با سلام به تمام مردم خوب ایران
دوست خوبم .ارین ( که شما با نام امام خمینی اورا میشناسید ) از من خواست تا نامه خداحافظی اش را برایش چاپ کنم
او به جرم داشتن مولتی بن شد ( در حالی که هیچ مولتی نداشت ) و بخاطر همین بازی را ترک خواهد کرد
خدانگهدار ارین
امیدوارم در زندگی حقیقی موفق باشی
If God, for a second, forgot what I have become and granted me a
little bit more of life, I would use it to the best of my ability.
I wouldn't possibly, say everything that is in my mind, but I would be more thoughtful of all I said.
I would give merit to things not for what they are worth, but for
what they mean to express.
I would sleep little, I would dream more, because I know that for
every minute that we close our eyes, we waste 60 seconds of light.
I would walk while others stop; I would be awake while others sleep.
If God would give me a little bit more of life, I would dress in a
simple manner, I would place myself in front of the sun, leaving not
only my body, but my soul naked at its mercy.
To all men I would say how mistaken they are when they think that
they stop falling in love when they grow old, without knowing that
they grow old when they stop falling in love.
I would give wings to children, but I would leave it to them to learn how
to
fly by themselves.
To old people I would say that death doesn't arrive when they grow old, but
with forgetfulness.
I have learned so much with you all, I have learned that everybody
wants to live on top of the mountain, without knowing that true
happiness is obtained in the journey taken & the form used to reach
the top of the hill.
I have learned that when a newborn baby holds, with its little hand,
his father's finger, it has trapped him for the rest of his life.
I have learned that a man has the right and obligation to look down
at another man, only when that man needs help to get up from the
ground.
Say always what you feel, not what you think. If I knew that today is
the last time that that I am going to see you asleep, I would hug you
with all my strength and I would pray to the Lord to let me be the
guardian angel of your soul.
If I knew that these are the last moments to see you, I would say "I
love you".
There is always tomorrow, and life gives us another opportunity to do
things right, but in case I am wrong, and today is all that is left to
me, I would love to tell you how much I love you & that I will never
forget you.
Tomorrow is never guaranteed to anyone, young or old. Today could be
the last time to see your loved ones, which is why you mustn't wait;
do it today, in case tomorrow never arrives. I am sure you will be
sorry you wasted the opportunity today to give a smile, a hug, a kiss,
and that you were too busy to grant them their last wish.
Keep your loved ones near you; tell them in their ears and to their
faces how much you need them and love them. Love them and treat them
well; take your time to tell them "I am sorry";" forgive me"," please"
"thank you", and all those loving words you know.
Nobody will know you for your secret thought. Ask the Lord for wisdom and
strength to express them.
I love you all
yours sincerely
ariyan
اگر خداوند براي لحظه اي فراموش مي کرد که من عروسکي کهنه ام و تکه ي کوچکي از زندگي را
به من ارزاني مي داشت، احتمالا " همه آنچه را که به فکرم مي رسيد، نمي گفتم بلکه به همه چيزهايي
که مي گفتم فکر مي کردم. ارج همه چيز در من، نه در ارزش آنها که در معنايي است که دارند.
کمتر مي خوابيدم و بيشتر رويا مي ديدم چون مي دانستم هر دقيقه که چشمانم را بر هم مي گذارم
شصت ثانيه نور را از دست مي دهم.
هنگامي که ديگران مي ايستادند، راه مي رفتم و هنگامي که ديگران مي خوابيدند، بيدار مي ماندم.
هنگامي که ديگران صحبت مي کردند، گوش مي دادم و از خوردن يک بستني شکلاتي ، چه حظي
که نمي بردم!
اگر خداوند تکه اي زندگي به من ارزاني مي داشت، قبايي ساده مي پوشیدم، نخست به خورشيد
چشم مي دوختم و نه تنها جسمم که روحم را عريان مي کردم.
خدايا، اگر دل در سينه ام همچنان مي تپيد، نفرتم را بر يخ مي نوشتم و طلوع آفتاب را انتظار
مي کشيدم ... روي ستارگان با رويايي ونگوگ ي شعري بنديتي
را نقاشي مي کردم و صداي دلنشين سرات ترانه اي عاشقانه بود که
آن را به ماه هديه مي کردم، با اشک هايم گل هاي سرخ را آبياري مي کردم تا درد خارهاشان و بوسه
گلبرگ هاشان، در اعماق جانم بخلد.
خدايا، اگر تکه اي زندگي مي داشتم، نمي گذاشتم حتي يک روز بگذرد بي آنکه به مردمي که
دوستشان دارم ، نگويم که دوستشان دارم . به همه مردان و زنان مي قبولاندم که محبوب منند و در
کمند عشق، زندگي مي کردم.
به انسان ها نشان مي دادم که چه قدر در اشتباهند هنگامي که گمان مي برند وقتي پير شدند نمي توانند
عاشق شوند. آتها نمي دانند تنها زماني پير خواهند شد که ديگر نتوانند عاشق باشند.
به هر کودکي، دو بال مي دادم اما رهايش مي کردم تا خود پرواز را بياموزد . به سالخوردگان ياد
مي دادم که مرگ نه با سالخوردگي که با فراموشي، سر مي رسد.
آه دوستان! از شما چه بسيار چيزها که آموخته ام.
من دريا فته ام که همگان مي خواهند در قله کوه زندگي کنند بي آنکه بدانند خوشبختي واقعي ، وابسته
نتيجه اي است که در دست دارند . من دريافته ام که وقتي طفل نوزاد براي اولين بار با مشت
کوچکش، انگشت پدر را مي فشارد، او را براي هميشه به دام می اندازد.
من دريافته ام که يک انسان ، فقط هنگامي حق د ارد از بالا به انساني د يگر بنگرد که ناگزير باشد او
را ياري دهد تا روي پاي خود بايستد.
به امید ایرانی اباد
چه مجازی چه حقیقی
دوستتون دارم
موفق باشید
یا علی
ارین
| |
| |
|
